เจาะลึกที่มาของคำว่า Cyborg เกิดขึ้นมาได้อย่างไร แตกต่างจากแนวคิดคนทั่วไปอย่างไร

สำหรับ cyborg เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีทั้งชิ้นส่วนร่างกายอินทรีย์และชีวเมคคาทรอนิก คํานี้ได้มีการตั้งขึ้นในปี 1960 โดยแมนเฟรดไคลน์และนาธานเอสไคลน์ cyborg ไม่ใช่สิ่งเดียวกันกับไบโอนิคไบโอโรบอทหรือหุ่นยนต์ มันใช้กับสิ่งมีชีวิตที่ได้รับการฟื้นฟูฟังก์ชั่นหรือความสามารถที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากการรวมส่วนประกอบหรือเทคโนโลยีเทียมบางอย่างที่ในขณะที่ไซบอร์กมักถูกคิดว่าเป็นของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมรวมถึงมนุษย์พวกเขาอาจเป็นสิ่งมีชีวิตทุกชนิด

ตามคําจํากัดความของคําบางอย่างสิ่งที่แนบมาทางกายภาพที่มนุษย์มีแม้กระทั่งเทคโนโลยีพื้นฐานที่สุดได้ทําให้พวกเขากลายเป็นไซบอร์กแล้ว

ในตัวอย่างทั่วไปมนุษย์ที่มีเครื่องกระตุ้นหัวใจเทียมหรือเครื่องกระตุ้นหัวใจแบบฝังจะถือว่าเป็นไซบอร์กเนื่องจากอุปกรณ์เหล่านี้วัดศักยภาพแรงดันไฟฟ้าในร่างกายดําเนินการประมวลผลสัญญาณและสามารถส่งสิ่งเร้าไฟฟ้าโดยใช้กลไกสังเคราะห์นี้เพื่อให้บุคคลนั้นมีชีวิตอยู่ รากฟันเทียมโดยเฉพาะการปลูกถ่ายคอเคลย์ที่รวมเครื่องจักรกล ที่รวมการดัดแปลงทางกลกับการตอบสนองข้ะใด ๆ ก็เป็นไซบอร์ก นักทฤษฎีบางคนอ้างถึงการปรับเปลี่ยนเช่นคอนแทคเลนส์เครื่องช่วยฟังสมาร์ทโฟนหรือเลนส์ลูกตาเป็นตัวอย่างของการติดตั้งมนุษย์ด้วยเทคโนโลยีเพื่อเพิ่มขีดความสามารถทางชีวภาพของพวกเขา

นักทฤษฎีบางคนแย้งมีความจําเป็นต้องพัฒนาคําจํากัดความใหม่ของcyborg คํานี้ยังใช้เพื่อจัดการกับส่วนผสมของเทคโนโลยีมนุษย์ในนามธรรม ซึ่งรวมถึงเทคโนโลยีที่ใช้กันทั่วไปเช่นโทรศัพท์คอมพิวเตอร์อินเทอร์เน็ตและอื่น ๆ แต่ยังรวมถึงสิ่งประดิษฐ์ที่อาจไม่ได้รับการพิจารณาว่าเป็นเทคโนโลยี ตัวอย่างเช่น ปากกาและกระดาษ และการพูดและภาษา เมื่อเสริมด้วยเทคโนโลยีเหล่านี้และเชื่อมต่อกับผู้คนในเวลาและสถานที่อื่น ๆ บุคคลจะมีความสามารถมากกว่าที่เคยเป็นมา ตัวอย่างเช่น คอมพิวเตอร์ซึ่งได้รับพลังงานจากการใช้โพรโทคอลอินเทอร์เน็ตเพื่อเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์เครื่องอื่น อีกตัวอย่างหนึ่งคือบอทโซเชียลมีเดีย ทั้งมนุษย์ที่ช่วยเหลือบอทหรือบอทที่มนุษย์ช่วยเหลือ

ในนิยายวิทยาศาสตร์ภาพที่เป็นแบบสเตอริโอที่สุดของไซบอร์กคือบุคคล (หรือไม่ค่อยมีเนื้อสัตว์) ที่มีชิ้นส่วนเครื่องจักรกลที่มองเห็นได้ วมถึงซูเปอร์ฮีโร่ไซบอร์ก อย่างไรก็ตามไซบอร์กยังสามารถแสดงเป็นดูหุ่นยนต์มากขึ้นหรืออินทรีย์มากขึ้น พวกเขาอาจปรากฏเป็นหุ่นยนต์มนุษย์เช่น Robotman ไซบอร์กอาจมีชิ้นส่วนเครื่องจักรกลหรือร่างกายที่ปรากฏเป็นมนุษย์

แนวคิดของส่วนผสมของเครื่องจักรมนุษย์เป็นที่แพร่หลายในนิยายวิทยาศาสตร์ก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง ในช่วงต้นปี 1843 เอ็ดการ์อัลลันโพอธิบายชายคนหนึ่งที่มีขาเทียมที่กว้างขวางในเรื่องสั้น “ชายที่ถูกใช้ไป” ในปี 1911 Jean de La Hire ได้แนะนํา Nyctalope ฮีโร่นิยายวิทยาศาสตร์ที่อาจเป็นไซบอร์ในเชิงกวรรณกรรมคนแรก

เกือบสองทศวรรษต่อมาเอ็ดมันด์แฮมิลตันนําเสนอนักสํารวจอวกาศด้วยส่วนผสมของชิ้นส่วนอินทรีย์และเครื่องจักรในนวนิยายเรื่อง The Comet Doom ในปี 1928 ของเขา ต่อมาเขานําเสนอการพูดคุยสมองที่มีชีวิตของนักวิทยาศาสตร์เก่าไซมอนไรท์ลอยไปรอบ ๆ ในกรณีที่โปร่งใสในทุกการผจญภัยของฮีโร่ที่มีชื่อเสียงของเขากัปตันฟิวเจอร์

ในปี 1944 ในเรื่องสั้น “No Woman Born” C. L. Moore เขียนถึง Deirdre นักเต้นซึ่งร่างกายถูกเผาไหม้อย่างสมบูรณ์และสมองถูกวางไว้ในร่างกลที่ไร้ใบหน้า แต่สวยงามและอ่อนนุ่ม

แนวคิดคือผลลัพธ์ของการคิดเกี่ยวกับความจําเป็นในความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างมนุษย์และเครื่องจักรเนื่องจากพรมแดนใหม่ของการสํารวจอวกาศเริ่มเปิดขึ้น ไคลน์เป็นหัวหน้านักวิทยาศาสตร์วิจัยในห้องปฏิบัติการจําลองแบบไดนามิกที่โรงพยาบาลร็อคแลนด์สเตทในนิวยอร์ก

คํานี้ปรากฏในการพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ The New York Times รายงานเกี่ยวกับ “ด้านจิตวิทยาของการประชุมวิชาการการบินอวกาศ” ซึ่งไคลน์และไคลน์นําเสนอกระดาษของพวกเขาเป็นครั้งแรก:

ไซบอร์กเป็นหลักระบบคนและเครื่องซึ่งกลไกการควบคุมของส่วนมนุษย์ได้รับการแก้ไขภายนอกโดยอุปกรณ์กํากับดูแลเพื่อให้สิ่งมีชีวิตสามารถอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างจากปกติ

เนื้อเยื่อไซบอร์กที่มีโครงสร้างด้วยท่อนาโนคาร์บอนและเซลล์พืชหรือเชื้อราถูกนํามาใช้ในวิศวกรรมเนื้อเยื่อเทียมในการผลิตวัสดุใหม่สําหรับการใช้งานทางกลและไฟฟ้า

ผลงานดังกล่าวนําเสนอโดย Raffaele Di Giacomo, Bruno Maresca และอื่น ๆ ในการประชุมฤดูใบไม้ผลิของสมาคมวิจัยวัสดุเมื่อวันที่ 3 เมษายน 2013 ไซบอร์กที่ได้รับมีราคาไม่แพงมากและมีคุณสมบัติทางกลที่เป็นเอกลักษณ์นอกจากนี้ยังสามารถมีรูปร่างในรูปแบบที่ต้องการ

ในการใช้งานขาเทียมในปัจจุบันระบบ C-Leg ที่พัฒนาโดย Otto Bock HealthCare ใช้เพื่อแทนที่ขามนุษย์ที่ถูกตัดออกเนื่องจากการบาดเจ็บหรือการเจ็บป่วย การใช้เซ็นเซอร์ในเครื่องช่วยขาเทียมในการเดินอย่างมีนัยสําคัญโดยพยายามทําซ้ําการเดินตามธรรมชาติของผู้ใช้

บริษัท Backyard Brains ในสหรัฐอเมริกาได้เปิดตัวสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า “ไซบอร์กที่มีวางจําหน่ายในเชิงพาณิชย์แห่งแรกของโลก” ที่เรียกว่า RoboRoach โครงการนี้เริ่มต้นจากโครงการออกแบบอาวุโสสําหรับนักศึกษาวิศวกรรมชีวการแพทย์ของมหาวิทยาลัยมิชิแกนในปี 2010 RoboRoach ได้รับการปล่อยตัวอย่างเป็นทางการในการผลิตผ่านการพูดคุย TED ในการประชุม TED Global ระดมทุนผ่านเว็บไซต์ crowdsourcing Kickstarter ในปี 2013 ช่วยให้นักเรียนสามารถใช้ microstimulation เพื่อควบคุมการเคลื่อนไหวของแมลงสาบเดิน (ซ้ายและขวา) โดยใช้สมาร์ทโฟนที่รองรับบลูทูธเป็นตัวควบคุม